یکی از سبک های معماری روکوکو میباشد. در ادامه مطلب زیر با این سبک بیشتر آشنا شوید.
معماری روکوکو که با نامهای باروک پسین یا روکایل نیز شناخته میشود، یک سبک معماری تزئینی، پر زرق و برق، با جزئیات پیچیده و لایهای از معماری است که در قرن هجدهم در پاریس ظهور کرد و در سراسر فرانسه و اروپا گسترش یافت. روکوکو در سراسر فرانسه و سایر نقاط اروپا گسترش یافت تا اینکه سبک نئوکلاسیک جایگزین آن شد.
سبک روکوکو مخصوصاً در هنگام تزئین سالنها برای پذیرایی از مهمانان محبوب بود و تقریباً بین سالهای ۱۷۲۳ تا ۱۷۵۹ به اوج خود رسید. فضای داخلی روکوکو با معماری داخلی، طراحی، مبلمان و هنر که همگی ویژگیهای مشترکی داشتند، بسیار منسجم بود. سالن روکوکو جایی که تزئینات دیوار و سقف ها و باقی هنر و عناصر تزئینی برای ایجاد فضایی پر روح، و حیرت انگیز بود که آنها را به پس زمینه ای عالی برای اشراف زاده های بلندمرتبه ای تبدیل می کرد که به دنبال سرگرمی و خوش گذرانی هستند تا بتوانند مهمانان خود را تحت تاثیر قرار دهند.
سبک روکوکو در سراسر فرانسه و اروپا، به کشورهایی از جمله اتریش، آلمان، ایتالیا و روسیه گسترش یافت. روح سرزنده روکوکو که عمدتاً به عنوان آخرین هور باروک در نظر گرفته می شود، سرانجام از بین رفت و سبک کاملاً محدودتر نئوکلاسیک جایگزین آن شد.
فضای داخلی روکوکو شامل نقاشی های دیواری، قالب های حجاری شده، طومارها و تذهیب های فراوان است.
اغلب از عناصر تزئینی استفاده میکند که منحنیهای متقابل را در بر میگیرد، و همچنین از فرمهای نامتقارن بر اساس شکل S و C استفاده میکند.
عناصر تزیینی تحت تأثیر دنیای طبیعی، اغلب شبیه صدف، سنگریزه، گل، پرندگان، درختان انگور و برگ هایی مانند آکانتوس هستند.
تزئینات همچنین اغلب بر اساس فرشتگان، آلات موسیقی و تصاویر کلیشه ای خاور دور مانند بتکده ها و اژدها است، اما تمایل دارد که بیشتر از تصاویر باروک سکولار باشد.
آزادانه از انواع چوب و رنگ های مخلوط، رنگ شده و بدون رنگ استفاده می کند
این معماری معروف به استفاده از سقف هایی که اغلب شبیه به آسمان نقاشی می شوند.
فضای داخلی دارای یک پالت سبک و پاستلی با رنگ هایی مانند صورتی روشن، زرد و آبی است.
برخی از عناصر تزئینی شامل شیشه های آینه ای برای افزایش درک فضا و نور است.
لوستر کریستالی; دیوارکوب طلاکاری شده; زیور آلات گچبری؛
این مطلب برگرفته از سایت www.thespruce.com است